Geleceğin Enerjisi Engelleniyor: Kökleşmiş İktidar Hırsı ve Toplumsal Tıkanma
Her yeni nesil, taze bir soluk, yenilikçi fikirler ve dünyayı daha iyi bir yer yapma arzusuyla gelir. Ancak bu dinamik enerji, çoğu zaman görünmez ama sağlam duvarlara çarpar: Değişime direnen, mevcut güç dengelerini korumaya çalışan ve gençlerin önünü açmakta isteksiz davranan kökleşmiş yönetim anlayışları. Bu durum, sadece bireysel kariyerleri değil, tüm toplumların ilerleme potansiyelini ve iç barışını tehdit eden, günümüzün en kritik sorunlarından biridir.
Otoritenin Gölgesindeki Zümre: Değişim Korkusu ve Kontrol Tutkusu
Bu direncin merkezinde, genellikle uzun yıllardır belirli pozisyonlarda bulunan, kendi yöntemlerini ve dünya görüşlerini tek doğru kabul eden, adeta "köhneleşmiş" bir zihniyete sahip yönetici ve lider figürleri yer alır. Bu zümreyi sadece yaşla tanımlamak eksik kalır; asıl belirleyici olan, yeniliğe kapalılıkları, eleştiriye tahammülsüzlükleri ve en önemlisi, gençlerin getireceği taze kan ve farklı bakış açılarından duydukları derin endişedir.
Bu kesimin temel motivasyonları ve davranış kalıpları şunlardır:
Statüko Muhafızlığı: Mevcut düzenin ve hiyerarşinin devamı, onların konfor alanını ve sahip oldukları imtiyazları korur. Her türlü yenilik, bu dengeyi sarsma potansiyeli taşıdığı için bir tehdit olarak algılanır.
Otoriter Kontrol İhtiyacı: Gücün kendi ellerinde merkezileşmesinden ve sorgulanmaz bir otoriteye sahip olmaktan beslenirler. Gençlerin yetki ve sorumluluk alması, bu mutlak kontrolü zayıflatma riski taşır.
"Biz Biliriz" Kibri: Deneyimi, bilgelikle eş tutan ve gençlerin fikirlerini "toyca" veya "gerçeklikten uzak" olarak etiketleyen bir üstten bakış sergilerler. Kendi dönemlerinin başarılarını mutlaklaştırıp, değişen dünyanın yeni gereksinimlerini görmezden gelirler.
Rekabet ve Yerini Kaybetme Korkusu: Gençlerin enerjisi, adaptasyon yeteneği ve yeni teknolojilere olan hakimiyeti, bu zümre için kendi yetersizliklerinin veya güncelliğini yitirmiş becerilerinin ortaya çıkması anlamına gelebilir. Bu durum, bilinçaltı bir rekabet ve yerini kaybetme korkusunu tetikler.
Liyakatsizliği Gizleme Çabası: Bazı durumlarda, bu direnç, mevcut pozisyonlara liyakatle değil, ilişkilerle veya eski usul yöntemlerle gelmiş olmanın bir sonucudur. Gençlerin liyakat ve şeffaflık talepleri, bu düzeni ifşa etme potansiyeli taşır.
Bu zümre, gençlerin yükselişini engellemek için çeşitli taktikler kullanır: Fikirleri küçümseme, sorumluluk vermekten kaçınma, karar alma süreçlerinden dışlama, "tecrübe kazanmaları gerektiği" gibi bahanelerle oyalama veya en yetenekli gençleri dahi etkisiz pozisyonlarda "parlatmadan söndürme" gibi yöntemler sıkça başvurulan engelleme mekanizmalarıdır.
Gelişimin Önündeki En Büyük Engel: Engellenen Gençlik
Bu otoriter kontrol ve gençlere yönelik güvensizlik, toplumlar için yıkıcı sonuçlar doğurur:
İnovasyon ve Dinamizm Kaybı: Gençler, genellikle en yaratıcı ve cesur fikirlerin taşıyıcısıdır. Onların enerjisi ve farklı bakış açıları engellendiğinde, toplumlar yeni çözümler üretme, güncel sorunlara adapte olma ve küresel rekabette öne çıkma kapasitesini yitirir. Teknoloji, bilim, sanat ve girişimcilik gibi alanlarda atılım yapma potansiyeli heba olur.
Ekonomik Gerileme: Yeni iş modelleri, start-up'lar ve teknolojik yenilikler genellikle genç beyinlerden çıkar. Bu potansiyelin önü kesildiğinde, ekonomik büyüme yavaşlar, verimlilik düşer ve toplum, çağın gerektirdiği ekonomik dönüşümü gerçekleştiremez.
Beyin Göçü: Kendi ülkelerinde değer görmeyen, fikirleri önemsenmeyen ve yükselme imkânı bulamayan yetenekli gençler, potansiyellerini gerçekleştirebilecekleri daha özgür ve liyakate önem veren toplumlara göç etme yolunu seçebilir. Bu, bir ülkenin en değerli sermayesini kaybetmesi anlamına gelir.
Toplumsal Kutuplaşmanın Keskinleşmesi: Gençlerin sürekli olarak engellenmesi, hayal kırıklığına uğratılması ve karar alma mekanizmalarının dışında tutulması, nesiller arası bir uçurum ve güvensizlik yaratır. "Biz ve onlar" ayrımı derinleşir, toplumsal diyalog kanalları tıkanır ve farklı kesimler arasında öfke birikir. Gençler, kendilerini sistemin dışlanmış bir parçası olarak hissettiğinde, radikal söylemlere veya toplumsal huzursuzluğa daha açık hale gelebilirler.
Demokratik Değerlerin Zayıflaması: Şeffaflık, hesap verebilirlik, liyakat ve katılımcılık gibi demokratik değerler, gençlerin aktif rol almadığı, kapalı devre güç yapılarının hakim olduğu ortamlarda yeşeremez. Bu durum, zamanla demokratik kurumların zayıflamasına ve otoriter eğilimlerin güçlenmesine zemin hazırlar.
Geleceği Açmak Ya Da Kaybetmek
Gençlere daha fazla imkân sağlamak ve yönetimde söz sahibi olmalarının önünü açmak, bir lütuf değil, toplumların varlığını sürdürebilmesi ve gelişebilmesi için bir zorunluluktur. Köhneleşmiş zihniyetlerin ve kontrolü bırakmak istemeyen otoritelerin yarattığı engeller, sadece gençlerin değil, tüm toplumun geleceğinden çalar. Gerçek bir ilerleme ve toplumsal barış, ancak gençlerin enerjisi, zekâsı ve yenilikçi ruhuyla kökleşmiş deneyimin sağlıklı bir iş birliği içinde buluştuğu, liyakatin ve adaletin hakim olduğu bir ortamda mümkün olabilir. Aksi takdirde, kısır çekişmeler ve engellenmiş bir potansiyelle dolu bir gelecek bizleri bekliyor olacaktır.